De Koning(in) van Wetteren is inmiddels toe aan de vierde editie. Ook dit keer hebben we een gloednieuw parcours uit de hoge hoed getoverd. De basisingrediënten zijn wel dezelfde gebleven: een uitbundige natuur en verrassend veel onverharde paadjes. Nieuw in het aanbod is een kortere afstand van 6,5 km (met 12 hoogtemeters). Daarnaast is er ook nog keuze tussen 11 km (22 hoogtemeters) en een halve marathon (55 hoogtemeters).

Start en aankomst situeert zich bij microbrouwerij Pikaflor (de naam is Zuid-Amerikaans voor kolibrie) die onderdak heeft gevonden in de eeuwenoude Maelbroekmolen. Ooit werd hier graan en boekweit gemalen, nu stroomt er overheerlijk bier uit de ketels.

De deelnemers aan de 11 en de 21 kilometer gaan samen op pad, die aan de 6 km vertrekken in tegengestelde richting. Na een paar honderd meter duiken we het veld in. Een vlonderpad leidt ons naar een natuurgebiedje waar je even tot rust kunt komen aan het water. Twee kilometer verder splitsen de wegen. De vrouwen en mannen van de lange adem brengen een bezoek aan het Hospiesbos en het Paelepelbos. Tussenin passeren ze ook “het dak” van de Koning(in) van Wetteren en dat bevindt zich op een hoogte van 21 meter boven de zeespiegel.

In de buurt van de Molenbeek vinden de deelnemers aan de 11 en de 21 kilometer elkaar terug en ter hoogte van het speelterrein Oliemeers kunnen ze de voorraden aanvullen bij de bevoorrading. Wat verder krijgen ze het gezelschap van de deelnemers aan de 6 kilometer. De finale is dus voor iedereen gelijk. We trekken door de sierteeltplantages waarvoor Wetteren beroemd is en volgen een tijdlang de Molenbeek. De meer dan 21 meter hoge schoorsteen die van ver zichtbaar is, leidt ons naar de aankomststreep. Daar wacht de bel én een biertje gebrouwen met hoofdzakelijk Belgische kwaliteitsingrediënten.